Auteur
De auteur van mijn boek is Renate Dorrestein, ik heb nooit eerder een boek van haar gelezen. Verder heb ik ook nog nooit iets over haar gehoord, echte verwachtingen had ik dus niet. Ik ben het boek gewoon gaan lezen.
Renate Dorrestein werd op 25 januari 1954 in Amsterdam geboren. Ze groeide op in een rooms-katholiek gezin. Haar vader was advocaat, haar moeder voor haar huwelijk onderwijzeres. Al op de lagere school begon ze met schrijven. In 1972 slaagde ze voor haar gymnasiumdiploma aan het Keizer Karel College in Amstelveen, waarna ze besloot niet te gaan studeren, maar te gaan werken. Ze werd verslaggeefster bij het weekblad Panorama en reisde daarvoor de hele wereld af. In 1977 verliet ze dit tijdschrift en werkte in de daaropvolgende jaren voor verschillende andere bladen, waaronder Opzij, Viva en De Tijd. In deze periode was de Tweede Feministische Golf in Nederland op z’n hoogtepunt. Met haar columns en artikelen beoogde Dorrestein de wereld wakker te schudden. Ook hielp zij in 1986 de Anna Bijns Stichting op te richten, die elke twee jaar een speciale prijs uitlooft voor ‘de vrouwelijke stem in de letteren’.
Boeken van Renate Dorrestein:
Buitenstaanders (1983)
Ontaarde Moeders (1992)
Een hart van steen (1998)
Het duister dat ons scheidt (2004)
Echt sexy (2007)
Ik zie wel een verband tussen het thema in het boek en de auteur. Het zusje van Renate Dorrestein heeft vroeger namelijk zelfmoord gepleegd. Dit boek gaat over verschillende moorden die worden gepleegd door een 10-jarig meisje. Het meisje vermoord onder andere haar eigen broer. Ook gaat het boek over schuld, Renate Dorrestein voelt zelf ook schuld over de dood van haar zusje.
Ik zie op zich wel een verband tussen de auteur en de hoofdpersoon, het is het 10-jarige meisje. Het 10-jarige meisje is namelijk degene die zich schuldig voelt over de moord van haar broer. Dit is bij Renate Dorrestein ook wel een beetje het geval, alleen heeft haar zusje zelfmoord gepleegd. Wel voelt ze zich daar schuldig over.
Thematiek
Er zijn verschillende thema's in dit boek, het eerste thema dat ik al eerder heb genoemd vind ik erg belangrijk en is schuldgevoel. Daarnaast spelen de familierelaties, kindermisbruik en het feminisme ook een belangrijke rol. Renate Dorrestein is een echte feministe! Als ik het boek moet vergelijken met de realiteit, dan weet ik niet zo goed of het vaak gebeurd wat er in dit boek gebeurd. Maar het is zeker niet onrealistisch. Het gebeurd natuurlijk zelden dat een meisje van 10 haar 16-jarige broer vermoord. Maar de wereld van tegenwoordig is erg apart. Uitsluiten doe ik het dus zeker niet. Verder zijn familierelaties heel belangrijk denk ik, wanneer jij geen goede relatie hebt met je ouders of je broer. Als je niemand hebt die je echt kunt vertrouwen, dan ga je eerder het verkeerde padje op dan wanneer je een goede band hebt met je familie. In het boek kijken de ouders niet naar hun kinderen om, en wordt het meisje misbruikt door haar broer. Ik vind het niet zo gek dat ze hem heeft vermoord. Er komen niet echt politieke kwesties, het feminisme komt dan wel symbolisch naar voren. Ze beschrijft namelijk alleen de vrouwelijke personages en dan het kleine broertje. Maar het feminisme is niet meer iets waar veel over gesproken wordt in deze tijd. Ook is het niet echt meer een politieke kwestie. Vroeger overigens wel. Ik vind het wel mooi, dat sommige vrouwen daar nog mee bezig zijn. Er zijn namelijk nog wel eens duidelijke verschillen tussen de man en de vrouw die eigenlijk wel moeten verdwijnen. Of dit boek is gebaseerd op de realiteit, ik ben van mening dat het niet onrealistisch is, maar wel heel moeilijk om in te denken dat dit gebeurd. Kinderen van 10 kunnen gemeen zijn, maar een moord gaat wel erg ver.
Stijl
Renate Dorrestein heeft een eigen schrijfstijl.Wat zo apart is aan haar schrijfstijl, is dat ze alles heel indirect en abstract beschrijft. Om het boek te begrijpen, moet je dus met veel aandacht lezen. Renate gebruikt veel flashbacks, ze springt van de ene tijd naar de andere, wat pas later tot je door dringt. Het perspectief is wisselachtig. Ik vind haar schrijfstijl erg verwarrend, want je leest niet erg makkelijk door het boek heen. Ik hou er namelijk van dat je lekker makkelijk door een boek heen kunt lezen. De volgende keer zal ik niet zo gauw weer een boek van haar kiezen. Ik vond het wel een mooi boek, maar net niet mijn ding. Wat ze overigens wel heel goed doet is de personage beschrijven en heel natuurlijk weet neer te zetten.
Fantasie & creativiteit
Verbeter punten van dit boek zijn niet alleen voor dit boek, maar ik denk dat ik dit boek een hogere waardering zou geven wanneer Renate Dorrestein haar schrijfstijl iets aan past. Misschien vinden andere mensen het juist prettig lezen, maar ik moest er erg aan wennen. Verder heb ik niet echt iets om te verbeteren, het was een goed boek, wat je op sommige momenten echt aan het denken zet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten